In deze reeks van DIY on Wheels volgen we de restauratie van een Austin Cooper S uit 1964.

In de vorige aflevering installeerde Carl een bypass op de verwarming en een tijdelijke kabelboom. Zo konden we eindelijk de gereviseerde motor horen draaien. Een belangrijk moment in de restauratie!

Na al het harde werk is er nu wat tijd om eens rustig alle details uit te zoeken voor de rally-replica die de eigenaar wil laten maken. Carl haalt er zijn laptop en zijn uitgebreide bibliotheek bij.

Man 1
Voila, de Mini is nu mechanisch helemaal klaar. Alle onderdelen werken: de motor, versnellingsbak, koppeling, remsysteem… alles werkt. Nu is het moment gekomen om aan de ombouw naar rallyreplica te beginnen. De wagen die de klant als voorbeeld gaf, is de CRX89B. Dat is de Mini die in 1965 de RAK-rally heeft gewonnen. Dat is de basis voor ons project maar er zijn zeer weinig details bekend van die wagen. In dit boek heb ik hem teruggevonden maar je ziet er niet veel van, ze zitten namelijk op de auto in plaats van er in (lacht)

Man 1
Ik heb nu verder gezocht naar soortgelijke wagens om meer details te weten over de plaatsing van de lichten en de beugels etc. En ik heb deze gevonden: de 8EMO. Daar kan ik goed zien welke lichten ze gebruikt hebben en welke bevestigingen, ook in welke kleur deze geschilderd zijn en zo. Hier zie je de volledige voorkant zoals die ook bij de CRX89B was.

Man 1
Hier kan je de beugels goed zien die voor de lichten gemaakt werden. Ook het lederen riempje, carterplaat en kriksteunen, de voorruitverwarming… Dit zal ik als voorbeeld gebruiken. Nu is het zoeken naar de juiste lichten en beugels. Die steunen kan je niet meer kopen, die zal ik moeten laten maken.

Man 1
Hier zie je ook dezelde opstelling maar minder goed. Dit is trouwens de wagen die het moet worden. Hier heb ik ook een foto gevonden van de CRX89B maar dan langs binnen. Dit moet ook zo exact mogelijk nagebouwd worden. Het dashboard moet kloppen. Ook de Halda tripmaster. Er zit ook een ruitenwisservloeistofreservoir bij de voeten van de co-piloot. Dat komt er ook in. Waarom zit dat bij de co-piloot en van binnen? Als hij leeg is, dan zie je het tenminste. Ja kan dan ook bijvullen tijdens het rijden. Als hij onder de motorkap zou zitten en plots leeg raakt dan kan je niet meer sproeien. Je zou ook moeten stoppen om hem bij te vullen. Hiermee kan je blijven rijden. Daarom zit dat ook bij de co-piloot.

Man 1
Hier heb ik nog een kleurenfoto van het dashboard. Je ziet ook dat alle chroom rond de tellers in het mat zwart worden gespoten. Dat is om verblinding door de zon te vermijden. Als de zon daar recht op schijnt, kan dat de piloot of co-piloot verblinden. Daarom is alles dus in het mat zwart geschilderd. Hie zie je ook die ruitenwisser reservoir zitten. Ook alle zekeringen zitten langsbinnen.

Man 1
Nu begint dus ook het leukste onderdeel van de restauratie maar ook meteen het moeilijkste, namelijk de juiste onderdelen vinden. De originele dus en daarmee alle details zo exact mogelijk namaken. Dat is boeiend en leuk maar zeker niet gemakkelijk…
Ondertussen heeft Carl al één en ander gevonden en besteld maar het is nu even wachten tot de onderdelen binnenkomen.

Terug naar de Mini dan maar. Daarin kan Carl het stuur monteren.

Om de stuurkolom juist te positioneren, lost hij de bouten van de stuurstang een beetje.

Als die goed zit, maakt hij de bout onderaan vast.

En ook de beugel ter hoogte van het dashboard.

De bouten van de stuurstang mogen inderdaad niet vergeten worden.

Daarna het mechanisme voor de knipperlichten.

Alles kan mooi dichtgemaakt worden met de zwarte afdekkappen.

Het mooie aftermarket Stirling Moss – stuur die bij de aankoop van de wagen gemonteerd was, mag er dan ook terug op.

Man 1
Voila, dat is ook alweer gemonteerd.
Op naar het volgende!

Man 1
Nu ga ik de badges monteren. Dus de Austin, Cooper en S. Maar ik heb hier nu een aluminium kofferdeksel gemonteerd en die gaatjes zijn natuurlijk weg… hoe moet ik die nu monteren? Dat wordt een beetje gokken… Gelukkig staat er hier nog een Austin Cooper op de oprit. Daarvan heb ik de badges verwijderd en de gaatjes overgetekend. Die kan ik nu overzetten en dan gaatjes boren. Zo staan ze zeker op de juiste plaats.
Carl plaatst de mal op het kofferdeksel en gebruikt hiervoor de klink en de uitsparing voor de nummerplaat als referentie.

Nadat hij de de gaatjes heeft overgezet met een stift, maakt Carl een kleine markering met een automatische centerpons. Dit is een puntslag waarbij je geen hamer nodig hebt en dus ook minder risico om de carrosserie te beschadigen.

Deze markeringen zorgen er nu voor dat de metaalboor niet zal wegschieten als Carl begint te boren.

Man 1
Hier nooit over wrijven! Die braampjes zullen krassen maken op de carrosserie. Altijd… wegblazen!
Dan kunnen de badges op hun plaats.

Maar er is een probleempje met de mal…

Man 1
Volgens de mal zou de S zo moeten staan. Maar dat klopt niet. Die S moet meer gedraaid staan. Je ziet dat dat niet echt klopt, ik moet een beetje opschuiven.

Man 1
Ik zal het gaatje dus ongeveer een centimeter moeten opschuiven, zodat alles mooi in dezelfde lijn ligt.
Daarom had Carl dit gaatje dus nog niet geboord. Gelukkig maar!

Het resultaat mag er zijn!

Man 1
Nu ga ik de nummerplaatverlichting monteren. De plaatverlichting is hier gemonteerd op de nummerplaathouder. Bij die vroegere Mini’s werd dat gemonteerd met een kantelsysteem. Als je de koffer openzet, dan kan je een grote valies in uw koffer steken en hangt je nummerplaat nog steeds recht. Met die scharnieren. De rallywagens hadden dat niet. Er werd zoveel mogelijk verwijderd om gewicht te besparen. Ik ga deze dus ook achterwege laten. En dan hier een nummerplaatverlichting monteren. De nummerplaat zelf zal dan vastgemaakt worden hier rechtstreeks op het kofferdeksel. Dit mag dus aan de kant en ik ga hier weer hetzelfde doen. Dit eerst aftekenen en dan daarop monteren.

Man 1
Ik ga weer een mal maken om af te tekenen.

Man 1
Om de correcte positie te hebben.

Man 1
Gewoon eens hard over de rand wrijven. Dan heb je de juiste vorm op de mal staan.

Man 1
Daarna mooi uitknippen en je weet perfect waar de gaatjes moeten komen.

Man 1
Ook nog eens checken met de nummerplaat erbij of het mooi uitkomt. En er is plaats genoeg om de nummerplaat mooi in het midden te monteren. Dat is perfect.
Nu Carl de juiste positie kent, kan hij de gaatjes boren. Hij hanteert hiervoor opnieuw dezelfde werkwijze. Eerst aftekenen. Dan de automatische centerpons. En dan pas boren.

Het metaalvijlsel blaast hij weer weg, voor hij de nummerplaatverlichting kan proberen.

Maar er is een klein probleempje aan de binnenkant van het kofferdeksel.

Man 1
Nu moet ik deze nog groter boren om er straks de moertjes op te krijgen.

Man 1
Van bij het carrosseriebedrijf heb ik nog een klein potje lak meegekregen. Daarmee kan ik kleine retouches doen. Als ik dat niet schilder, dan zal het beginnen roesten. Dus met dit borsteltje… Je zal er later toch niets van zien, er komt nog een plaat over. Maar ik wil alles mooi afwerken.

Man 1
Voor ik het lichtje kan monteren zal ik nog een gaatje moeten boren, hier zo. Dat is waar de bedrading door moet komen. Ik zal meteen het gaatje doorprikken door het rubber.
Ook hier weer op dezelfde manier een gaatje boren.

Daarna de nummerplaatverlichting monteren.

Door grotere gaten te voorzien aan de binnenkant van het kofferdeksel kunnen de moeren er nu makkelijk op.

Dan nog de bekabeling aansluiten voor de verlichting… en het afdekkapje kan er weer op.

Man 1
En nu de bedrading wegsteken.

Man 1
Die bedrading is natuurlijk te lang. Die moet dan hierin. Maar die zal dan later nog ingekort worden.
Het kofferdeksel kan nu weer dichtgemaakt worden met de kartonnen plaat. Carl gebruikt hiervoor nieuwe schroefjes om een mooi resultaat te bekomen.

Het werk gaat goed vooruit, aangezien Carl zich van de bekabeling weinig moet aantrekken.

Man 1
Ik monteer nu alle onderdelen die op de wagen moeten. En dan zal er door een gespecialiseerde firma een originele draadbundel gemaakt worden. Met het originele type geweven kabels zoals vroeger. Daarmee voorzie ik zelf nog niet veel. En is deze bijvoorbeeld ook nog te lang. Alles wordt later nog aangepast en op maat gemaakt voor deze wagen.
Maar dat zie je in de volgende aflevering. Carl gaat dan aan de slag met de verlichting voor de rallyreplica.