Vanaf je zekeringskast lopen elektriciteitskabels naar je stopcontacten, je schakelaars en je lampen. Uiteraard wil je vermijden dat je hele huis een wirwar van kabels en draden is.
Daarom zorg je dat er een duidelijk plan is, en je plaatst kabels en leidingen steeds horizontaal of verticaal op de muur.

Houd je ook aan de minimum- en maximumafstanden afstanden.
Je ziet de kabels het minst als je ze wegwerkt in de muur.

Dat vraagt wel enige voorbereiding.

Voor elk traject moet een sleuf in de muur geslepen worden.

Dat kan met een slijpschijf: slijp twee lijnen op ongeveer 5 cm van elkaar, met een steenbeitel neem je de tussenliggende stenen weg.
Wie een grote verbouwing doet, en dus veel slijpwerk voor de boeg heeft, kan voor dit werk een sleuvenfrees gebruiken. Op zo’n toestel zitten twee slijpschijven. Je werkt dus dubbel zo snel: zeker de moeite om te kopen of huren.
De leidingen leg je in de sleuven. Je kan ze tijdelijk vastzetten met een stukje van de buismantel.
Verbindingen gebeuren in inbouwdoosjes, ook daarvoor slijp je een opening in de muur. Zorg dat je opening ruim genoeg is om de doosjes, met gips, te kunnen bevestigen.
Ook wie een muur met gipskarton bouwt kan relatief eenvoudig de kabels in de muur wegwerken. Je doet dit het best voor je de muur dichtmaakt met de platen gipskarton.
Vooral horizontale leidingen zijn moeilijk achteraf toe te voegen, omdat de kabels steeds door de steunbalken moeten. En dan maakt het eigenlijk niet uit of dit houten balken zijn, of metalen studs.
Om de kabels door de metalen studs halen, zijn daar opening in voorzien.
Ook bij gipskartonwanden gebeuren de verbindingen en aansluitingen in inbouwdoosjes.

In dit geval maak je de opening op maat, met behulp van een klokboor.
Ingewerkte kabels ogen mooier, toch kan je in sommige gevallen kiezen voor elektriciteit in opbouw. Dat heeft heel wat voordelen: je moet geen stoffig slijpwerk doen, je ziet duidelijk waar de kabels liggen en je kan dus ook heel wat makkelijker aanpassingen doen aan de bestaande situatie.
En zeg nu zelf, in een garage, een berging, een zolder speelt het esthetische toch veel minder een rol. Toch zorg je ook in die ruimtes voor een nette aanpak: goed geplaatste leidingen zijn nu eenmaal veel veiliger.
Er bestaan verschillende manieren om de kabels vast te leggen. Beugels zijn daarvoor ideaal. Je maakt de kabels best om de 50 cm vast. Je kan dus heel wat tijd winnen als je niet moet voorboren. Met een inslagnagel lukt dat perfect. Ook in beton.
Werk je met kabels in buizen, dan kan je ook gebruik maken van clips. De buizen klemmen hier stevig in vast. Ook het monteren van de clips in volle materialen is behoorlijk eenvoudig: dat kan zonder schroef, maar met deze klembevestiging.

De clips hebben aan de zijkant ook een extra verbinding, als je één clip hebt vastgezet, kan je er een tweede, en zelfs een derde aan bevestigen.
Weet je nog niet zeker hoeveel leidingen er naast elkaar komen, dan kan je ook gebruik maken van deze ruimere beugels. Er kunnen meerdere kabels tegelijk geklemd worden, én het grote voordeel: je kan probleemloos nog één toevoegen.
Ook bij opbouwelektriciteit gebeuren aansluitingen en verbindingen steeds in doosjes, dit keer niet ingebouwd maar opgebouwd op de muur.
Er bestaat nog een tussenoplossing: dat is werken met een opbouwsysteem met kabelgoten. Je hebt het voordeel van traceerbaarheid en flexibiliteit. Het is makkelijk om de goten te openen en extra kabels of aansluitingen bij te maken. De kabelgoten geven een meer afgewerkte uitstraling dan losse kabels.
Omdat je er ook andere kabels in kwijt kan, denk maar aan dataverbindingen, worden kabelgoten vaak gebruikt in kantoren en bedrijven. Toch kunnen ze zeker ook in meer huiselijke situaties hun dienst bewijzen.
Wie voor een systeem met kabelgoten kiest kan alle aansluitingen in die goten maken, de schakelaars en stopcontacten moet aangepast zijn aan het systeem.