Hoe groot wil je het zitmeubel hebben? Dat is afhankelijk van je eigen smaak en hoe groot de ruimte is waar je het schoenenkastje zal plaatsen. Hou ook rekening met de poten. De totale hoogte zal met de poten inbegrepen uitkomen op veertig centimeter. Laten we beginnen met de maten over te zetten. Start met een lange winkelhaak. Goed meten, is ook werken met een goed geslepen potlood! Als eerste markeer je de zijwanden. Gebruik de eerste plaat als sjabloon voor de onderste. Laat ze mooi aansluiten en zet de maat over. De spaanplaat is gemelamineerd: de kern bevat samengeperste houtvezels en de afwerkingslaag uit melamine kreeg de look van hout mee. Als je zaagt doorheen het hout, zal de houtvezel zichtbaar zijn. Voor dit ontwerp zorgen we dat dan ook geen enkele zaagkant zichtbaar zal zijn. Teken ook de nodige breedte over op het boven- en onderpaneel. De dikte van het plaatmateriaal is achttien millimeter. Voor het bovenste paneel moet er twee keer achttien millimeter worden afgekort omdat de buitenste linkse en rechtse wanddikte eraf moeten voor de latere montage. Tijd om alles te zagen. Leg wat resthout onder het plaatmateriaal zodat het voldoende omhoog komt om de cirkelzaag te kunnen laten passeren zonder in de werktafel te zitten. Wie dat heeft, maakt gebruik van een geleiderail om makkelijker de zaagsnede te kunnen maken. Plaats die tot tegen de afgetekende potloodlijn. Het meubelpaneel is achttien millimeter dik. De tanden van het zaagblad laat je net wat dieper uitkomen. Verwijder eventueel de geleiderail van de machine. Ontgrendel de zool. En stel het blad op de juiste diepte in. Zet vast. Denk aan je veiligheid. Bescherm ogen, longen en gehoor. Plaats de zaag en laat hem rustig doorheen het hout zagen. Om de korte stukken af te korten, pak je er de afkortzaag bij. De uiteinden van het werkstuk zijn nog niet ondersteund. Zoek wat resthout om je werkstuk stabiel te maken. Het is geen wondermiddel maar om versplintering van het hout wat te minderen kan je altijd wat tape bevestigen. Waar de cirkelzaag dan uit het hout hapt, wordt de houtvezel dan wat extra gefixeerd en zal het minder versplinteren. Al is het juiste zaagblad ook van tel: hoe meer zaagtanden, hoe strakker de zaagsnede zal zijn. Ga ook niet meteen in één keer door het hout maar deel op in meerdere zaagbewegingen. Zo krijgt het zaagblad het minder lastig te verduren. Markeer de onderdelen stuk per stuk om ze nadien in serie te kunnen zagen. Werk ook steeds met tape zodat de zaagsnedes zo strak mogelijk blijven. Na al dat zaagwerk kan wat opkuis geen kwaad. Het kan altijd interessant zijn om je werkstuk – dat straks nog verlijmd wordt – al eens te presenteren in z’n latere opbouw. Stel dat je ergens een fout zou hebben gemaakt, dan kan je nog snel met een oplossing komen. Voor de montage zorgen houtlijm en lamello’s voor de verbinding. Je tekent de positie telkens af op beide panelen. De lamello wordt dan in het hout ingefreesd. Klem wel goed de panelen opdat ze niet verschuiven tijdens het freeswerk. De machine heeft een centerpunt dat je richt op de maat die je eerder hebt afgetekend. Plaats de machine en laat hem rustig het montagegat voor elke lamello uitwerken. Het blijft redelijk herhalend werk. Eens de posities zijn aangeduid, heb je maar de machine te hanteren. De randen uitwerken voor de lamello’s zijn vrij makkelijk. De posities langs de binnenkant van het meubel zijn wat complexer. Teken eerst de dikte af van de buitenste wand. Duid dan het eerstvolgende opbergvak van het schoenenkastje aan. Herhaal aan de andere zijde. Kopieer die posities ook voor de bovenplaat. Leg hem ernaast en dan kan je alles mooi overtekenen. Haal er dan een paneel bij en zet de dikte bij elke positie erbij. Positioneer de panelen van de binnenwand. Zo kan je telkens op de binnenwand én de bijhorende positie op de bodemplaat mooi aftekenen. Ga zo telkens te werk voor de rest van je werkstuk. De zool kan je in negentig graden fixeren of in het verlengde van de machine plaatsen. Naargelang wat makkelijker werkt op je werkstuk kan je die zo aanpassen. Er is alleszins nog heel wat werk om overal de lamello’s te voorzien. Het kan gebeuren dat na lang gebruik van de machine de diepteregeling minder correct staat. Er raakt overal stof tussen, je hebt de aanslag misschien niet hard genoeg aangespannen. Dus controleer om de zoveel tijd of de machine nog wel correct afgeregeld is. Werk in serie voort. Als je al wat gevorderd bent, kan het nooit kwaad om de panelen al eens voor te monteren met de lamello’s. Zo behoud je het overzicht wat al is uitgevoerd of nog moet worden gedaan. Nog een goeie tip is om het corpus ook al eens te klemmen. Zo zal je zien of de onderdelen van het meubel goed zal aansluiten eens volledig gemonteerd. Waar nodig kan je dan nog altijd wat bijwerken. Het is dan ook tijd om de markeringen langs binnen aan te brengen. Die dienen om de verbinden met de lamello’s te maken tussen wand en bovenplaat. Nog een laatste keer een ‘droge’ montage doen zonder te verlijmen. Nu zie je goed waar het eventueel nog te veel spant en bijgewerkt moet worden. Hier valt het mee en zal de mogelijke naad wel weg gewerkt worden met de lijmklemmen straks. Het corpus mag uit elkaar gehaald worden. Voor de lijm erbij wordt gehaald, best nog even alles wat ontstoffen voor een betere hechting. Dat lijmen is nog een leuk werkje. Gewoon een kwestie van zorgvuldig om te springen met de lijm – niet te veel, niet te weinig – de lamello’s in de gleuven te brengen en dan de wanden stuk voor stuk op te bouwen. Het wondje zit veilig ingepakt. De klus kan verder worden afgewerkt. En veel houdt het niet meer in. Nog de laatste lijnen lijm worden gelegd. Houtlijm heeft pas effect als de onderdelen van je werkstuk stevig geklemd worden. Dan is er overal goed contact om de delen met elkaar te doen hechten. Gebruik zoveel als mogelijk lijmklemmen. Je zal wel merken dat hoe meer je aanspant er meer en meer lijm uit de naden zal lopen. Veeg dat snel weg met een vochtige doek. Dat kan je later altijd nog wel weg krabben mocht je een vlek vergeten zijn maar dan moet je wat prutsen en riskeer je misschien de meubelpanelen te krassen. Niet iedereen heeft zoveel lijmklemmen maar waar je ook veel drukkracht mee kan zetten is zo’n spanband. Dat is helemaal niet duur en je kan er ook nog eens grotere oppervlakken mee klemmen. Gebruik ook hier aan de hoeken en randen een stukje resthout of vod om een afdruk van de band te vermijden door het insnijden op het werkstuk naarmate er meer kracht wordt gezet. Eens de lijm is uitgehard – en we spreken dan toch van minimaal een aantal uren – kan je de klemmen terug verwijderen. Onderaan het meubelstuk komen nog enkele poten. Die maken we niet zelf. Er liggen genoeg stijlvolle modellen klaar in de winkel. De keuze viel op houten poten om te matchen met de houtlook van het meubel. Duid eerst aan waar je kan schroeven. Met een aanslag tik je al even doorheen de houtvezel. Dat doet de schroef straks makkelijker grip vinden. En dan is het louter de poten vast te schroeven met de gepaste schroeven. Schroeven die dus voldoende in het hout bijten maar ook niet te lang zijn om door de plaat uit te komen natuurlijk. Als de poten zijn bevestigd, is de klus klaar!